René DC

Όλα ξεκίνησαν στις 21 Ιουνίου, ημέρα που για άγνωστους λόγους έχει καθιερωθεί ως "Γιορτή του Πατέρα". Η γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος αποφάσισε να ευχηθεί στους πατεράδες με μία ξεχωριστή διαφήμιση. Αυτήν εδώ Κάποιοι "έπιασαν" το νόημα. Πολύ επαγγελματικό το βάψιμο του "μπαμπά" για να το έχει κάνει η "πριγκίπισσά" του. Όσοι, λοιπόν, "έπιασαν" το νόημα της προώθησης του "νέου είδους πατέρα" και τόλμησαν να το αναφέρουν έφαγαν το κράξιμο της ζωής τους. Οι περισσότεροι και, κυρίως, οι περισσότερες χρήστριες των social media άρχισαν να τους σέρνουν τα εξ αμάξης. Τι "γραφικούς" τους αποκάλεσαν, τι "ψεκασμένους", τι "άρρωστους" και το κράξιμο έπεφτε ράιτ θρου, που έλεγε και ο Ζαμπέτας. Οπότε κυριάρχησε η άποψη των πολλών, ότι επρόκειτο περί μίας γλυκιάς και αθώας εικόνας, όπως τόσες και τόσες στα ελληνικά σπίτια όπου οι κόρες αρέσκονται να παίζουν βάφοντας τον πατέρα τους. Αυτό ήταν φυσικ

Στις 3 Δεκεμβρίου του 2019, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας «Αναντολού» παρουσίασε τη θεωρία της Τουρκίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ , σύμφωνα με τις θέσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι ότι «στον υπολογισμό για τη ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας ενός νησιού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το μέγεθος , το μήκος, η πρόσοψη και η θέση των νησιών, δηλαδή πόσο μακριά είναι από την ηπειρωτική χώρα. Με βάση αυτή την αρχή (της δίκαιης κατανομής), συγκρίνοντας τα νησιά με την ηπειρωτική χώρα ενός κράτους, θα πρέπει να τους αναγνωρίζεται λιγότερη έως καθόλου υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Μάλιστα τα νησιά μπορούν να περικυκλωθούν εντελώς από την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της άλλης χώρας, όταν η απόσταση είναι μικρότερη από εκείνη της ηπειρωτικής χώρας στην οποία ανήκει ». Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, είναι μία πάγια θέση της Τουρκίας. Η αντίστοιχη πάγια της Ελλάδας είναι ότι δεν τίθεται θέμα απόστασης ή διαχωρισμού ηπειρωτ

Κανονικά, θα έπρεπε τώρα να γράψω ένα εισαγωγικό κείμενο σχετικά με τη θεματολογία του blog , ώστε να επιτευχθεί το « to know us better », όπως έλεγε και η Νόρα Βαλσάμη στον Χρόνη Εξαρχάκο. Το θεωρώ περιττό, καθώς ακόμη κι εγώ βρίσκομαι σε μία διαρκή γνωριμία με τον εαυτό μου. Αρνούμενος να ενταχθώ κάπου, οπουδήποτε, επέλεξα να «είμαι» και όχι να «ανήκω». Αυτό έχει τις δυσκολίες του, διότι όταν είσαι ενταγμένος σε έναν πολιτικό χώρο, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τον υπερασπίζεσαι και, μάλιστα, με επιχειρήματα που σου προσφέρει έτοιμα ο υπεύθυνος ιδεολογίας του κόμματος. Όταν όμως κάποιος αποφασίζει να μην «ανήκει», αλλά να «είναι» ο εαυτός του, τότε συχνά πέφτει σε αντιφάσεις ή και αυτοαναιρείται. Ο λόγος είναι απλός. Δεν νιώθει υποχρεωμένος να υπηρετεί κάτι ή κάποιον «με τα σωστά και τα λάθη του». Υπερασπίζεται μόνο ό,τι θεωρεί σωστό τη δεδομένη στιγμή υπό τις δεδομένες συνθήκες. Καθώς, όμως, οι στιγμές και οι συνθήκες αλλάζουν, λογικό είναι να αλλάζει και το περιεχόμενο του