Τουρκικές "ευαισθησίες" (video)

Ο Πύργος του Γαλατά, ύψους 67 μέτρων, είναι ένας μεσαιωνικός, κυκλικός, πέτρινος πύργος που βρίσκεται στην περιοχή Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, στη βόρεια πλευρά του Κεράτιου κόλπου. Ο πύργος χτίστηκε από τη γενουατική παροικία της Κωνσταντινούπολης το 1349 και ήταν γνωστός ως Πύργος του Χριστού (λατ. Christea Turris). Μέχρι και …χτες αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής. Από τον Πύργο ο επισκέπτης έχει πανοραμική εικόνα του Βοσπόρου, του Κεράτιου κόλπου της ιστορικής χερσονήσου της Κωνσταντινούπολης. Λέω «μέχρι χτες», διότι από σήμερα κανείς δεν ξέρει πώς θα καταντήσει. 

Ο Πύργος του Γαλατά ανήκε επί 164 χρόνια στην ιδιοκτησία και φροντίδα του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης. Τώρα πέρασε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, το οποίο στα πλαίσια αποκατάστασης κάποιων σημείων του, χρησιμοποιεί … κομπρεσέρ, όπως φαίνεται στο βίντεο. Οι αρχαιολόγοι έχουν τρελαθεί και ξεσηκώθηκαν, αλλά τι ξέρουν αυτοί; Η παράνοια στη γείτονα χτυπάει πλέον κόκκινο σε όλους τους τομείς.

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι έπαθαν οι Δεσποτάδες;

Εικόνα
Συνεννοημένοι να μας τρελάνουν είναι οι Αρχιεπίσκοποι. Ο Αθηνών σιγοντάρει τον Χαρδαλιά, ο Αμερικής χρησιμοποιεί σετ κουταλιών στη Θεία Κοινωνία, βγήκε τώρα κι ο Κύπρου να τα κάνει ακόμη χειρότερα. Διαβάζω τη δήλωσή του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου: " Καμιά φορά δεν γινήκαμε μασκαράδες, ούτε όταν ήμασταν μικροί· θα γίνουμε τώρα που γεράσαμε;" σχετικά με την απόφαση να φορούν οι πιστοί υποχρεωτικά μάσκα στους ναούς και σκέφτομαι "Μπράβο του! Λεβεντιά!". Διαβάζω ολόκληρη τη δήλωσή του στους δημοσιογράφους μετά τη σημερινή Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό τού Τιμίου Σταυρού Στροβόλου και μένω με το στόμα ανοιχτό: «Περιττεύει βέβαια οποιαδήποτε δήλωση διότι ήσασταν στην εκκλησία και είδατε το εκκλησίασμα ότι ήταν όλοι συνεπέστατοι, φορώντας μάσκες. Είχατε κι εσείς μάσκες. Οι μόνοι που δεν φορούσαν μάσκες ήμασταν εμείς διότι λειτουργούσαμε! Αλλά έχει ακόμη ένα λόγο που δεν θα έπρεπε να έχουμε εμείς μάσκες· εμείς καμιά φορά δεν γινήκαμε μασκαράδες, ούτε όταν ήμασταν
Διαβάστε περισσότερα

Μη φοβάστε τον πόλεμο, ο πόλεμος χάθηκε.

Εικόνα
Έγραφα προχτές για τον ταπεινωτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν υπουργοί της Ελληνικής κυβέρνησης από μέλη της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου. Δείτε και, κυρίως, ακούστε ένα μικρό απόσπασμα αυτής της συνεδρίασης (θα πρότεινα να αφήσετε ανοιχτό τον ήχο σε όποιο από τα παρακάτω βίντεο αποφασίσετε να δείτε). Να θυμίσω ότι μέλος της Ε.Ε. είναι η Ελλάδα και όχι η Τουρκία τα συμφέροντα τής οποίας υπερασπίζονται στην ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθετώντας κάθε ψέμα της τουρκικής προπαγάνδας. Να τονίσω ότι το εν λόγω απόσπασμα δημοσιοποίησε ο ... Έλληνας ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Αρβανίτης, που το συνόδεψε μαζί με αυτή την πανηγυρική δήλωση κατά της Ελλάδας, όπως βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία. "Μας πήρανε χαμπάρι"! Αυτό το γράφει δημόσια Έλληνας για την Ελλάδα! Έτσι, για να γνωριζόμαστε σιγά-σιγά. Να μη μένουν αμφιβολίες. Εντάξει, θα ήταν περίεργο να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από ανθρώπους που τους βλέπουμε να κρατούν με τόσο σεβασμό τη σημαία της Παλ
Διαβάστε περισσότερα

Περικυκλωμένοι...

Εικόνα
Κανονικά, θα έπρεπε τώρα να γράψω ένα εισαγωγικό κείμενο σχετικά με τη θεματολογία του blog , ώστε να επιτευχθεί το « to know us better », όπως έλεγε και η Νόρα Βαλσάμη στον Χρόνη Εξαρχάκο. Το θεωρώ περιττό, καθώς ακόμη κι εγώ βρίσκομαι σε μία διαρκή γνωριμία με τον εαυτό μου. Αρνούμενος να ενταχθώ κάπου, οπουδήποτε, επέλεξα να «είμαι» και όχι να «ανήκω». Αυτό έχει τις δυσκολίες του, διότι όταν είσαι ενταγμένος σε έναν πολιτικό χώρο, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τον υπερασπίζεσαι και, μάλιστα, με επιχειρήματα που σου προσφέρει έτοιμα ο υπεύθυνος ιδεολογίας του κόμματος. Όταν όμως κάποιος αποφασίζει να μην «ανήκει», αλλά να «είναι» ο εαυτός του, τότε συχνά πέφτει σε αντιφάσεις ή και αυτοαναιρείται. Ο λόγος είναι απλός. Δεν νιώθει υποχρεωμένος να υπηρετεί κάτι ή κάποιον «με τα σωστά και τα λάθη του». Υπερασπίζεται μόνο ό,τι θεωρεί σωστό τη δεδομένη στιγμή υπό τις δεδομένες συνθήκες. Καθώς, όμως, οι στιγμές και οι συνθήκες αλλάζουν, λογικό είναι να αλλάζει και το περιεχόμενο του
Διαβάστε περισσότερα