Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε….
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ίσως είχε ξεστομίσει την πλέον πετυχημένη ατάκα που περιγράφει απόλυτα την πολιτική της Ελλάδας σε κάθε επίπεδο. Επίσης, υπάρχει και μία παροιμία που την περιγράφει ωραία: «Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει». Στην παρούσα φάση πάντως την τακτική μας απέναντι στους Τούρκους, τη βλέπω στο πρόσωπο του άλλου αείμνηστου, Κώστα Χατζηχρήστου, στο ρόλο του Ζήκου.
Την κατάσταση που ζούμε δε μπορώ να την περιγράψω καλύτερα από τον φίλο Κυδοιμό:
«Λέγαμε, γιατί δεν βγάζετε ρε κότες το Oruc Reis;
Το έβγαλαν!
Λέγαμε, αν σας κοτάει ελάτε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Ήρθαν!
Λέγαμε, αν τολμάτε ρίξτε καλώδια.
Έριξαν!
Είπαμε, εντάξει και έρευνες να κάνουν θα πούμε σιγά δεν βρήκατε τίποτα
Ε και άμα βρουν πετρέλαιο θα πούμε σιγά μωρέ, το μέλλον είναι η ηλεκτροκίνηση».
Τουλάχιστον μπορούμε ακόμη να γελάμε με τα χάλια μας. Βέβαια βοηθάνε και οι οπαδοί της κυβέρνησης να γελάσουμε, έτσι όπως προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν τρέχει και τίποτα σοβαρό. Να, όπως εδώ ο φίλος που παλεύει μάταια να δείξει ότι δεν συμβαίνει κάτι τραγικό και άξιο συζήτησης. Έκρυψα και το όνομά του γιατί πραγματικά ντρέπομαι για την κατάντια τους.
Το ζήτημα λοιπόν για κάποιους, πολλούς κάποιους, δεν είναι η επιθετικότητα της Τουρκίας, η δημιουργία τετελεσμένων, η προειλημμένη απόφαση να καθίσουμε στο τραπέζι του «διαλόγου», οι "αναγκαίοι" συμβιβασμοί και οι "υποχρεωτικές" παραχωρήσεις μας, αλλά να κρατήσουν καθυστερήσεις με δικαιολογίες του τύπου «το Oruc Reis δε μπορεί να κάνει έρευνες γιατί κάνουν θόρυβο τα ελληνικά πολεμικά πλοία και το ενοχλούν». Λες και πληρώσαμε τόσα δισ. σε αγορά πολεμικών πλοίων για να κάνουν θόρυβο. Ε, ας αγοράζαμε τράτες που και περισσότερο θόρυβο κάνουν και είναι και πιο φτηνές.
Το άλλο επιχείρημα που διαρρέει το Μέγαρο Μαξίμου προς κατευνασμό των Ελλήνων είναι «Τα καλώδια του «Ορούτς Ρέις» δεν πρέπει να φθάσουν στην υφαλοκρηπίδα και δεν θα φτάσουν»! Μάλιστα, την πάτησε κι ένας αυτόκλητος «γεωστρατηγικός αναλυτής κύρους» που υιοθέτησε αυτό το επιχείρημα ως κόκκινη γραμμή ανοχής εκ μέρους της Ελλάδας.
Βέβαια αυτή την ηλιθιότητα ανέλαβε να την κυκλοφορήσει αρχικά η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που έγραφε σε άρθρο της «Μήνυμα προς την Αγκυρα ότι «τα καλώδια του “Ορούτς Ρέις” δεν πρέπει να ακουμπήσουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα» στέλνουν αρμόδιες στρατιωτικές πηγές, τονίζοντας πως αν αυτό συμβεί, η Τουρκία θα φέρει «ακέραιη και κατ’ αποκλειστικότητα» την ευθύνη για ό,τι ακολουθήσει».
Ρεζίλι γίνονται, αλλά δεν τους πειράζει. Τα καλώδια του Oruc Reis και κανενός πλοίου που κάνει τέτοιου είδους έρευνες ποτέ δεν ακουμπάνε στην υφαλοκρηπίδα, δηλαδή στον βυθό. Οι έρευνες γίνονται με ηχοβολιστικό που υπάρχει στο κάτω μέρος του κάθε Oruc Reis. Τα καλώδια που σέρνει είναι μικρόφωνα που μένουν στην επιφάνεια της θάλασσας, συλλέγουν την επιστροφή ήχου από το ηχοβολιστικό και μέσω ειδικών προγραμμάτων σε υπολογιστές δημιουργείται η εικόνα του βυθού.
Εσχάτως, μάλιστα, η Exxon Mobil δημιούργησε ένα ακόμη καλύτερο σύστημα, για το οποίο μπορείτε να μάθετε πατώντας εδώ. Έχει κι ένα υπέροχο βίντεο που δείχνει τα «σύρματα» με τα μικρόφωνα να κυλάνε όμορφα επάνω στα νερά. ΕΠΑΝΩ! Όχι κάτω!
Κάτω είναι τα κεφάλια μας μόνο. Σκυμμένα. Ντροπιασμένα. Περιμένοντας να ακούσουμε την επόμενη ηλίθια δικαιολογία που θα φτύσουν στα μούτρα οι διαχειριστές του εξευτελισμού της Ελλάδας.
