Forbidden
"Να εναντιωθούμε στις ελληνοπατριωτικές απολαύσεις", "Να αντιπαρατεθούμε με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους που ξεπλένουν τον ελληνικό ρατσισμό", "Να επιτεθούμε στην κοινότητα του ελληνικού έθνους", "Να καταργηθούν οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι επειδή καλλιεργούν το αντιτουρκικό μίσος αναφερόμενοι σε μία υποτιθέμενη βαρβαρότητα των Τούρκων και σε αλησμόνητες πατρίδες", "O αντιτουρκισμός των Πολιτιστικών Συλλόγων συμπλέει με το διάχυτο χριστιανορθόδοξο αντιμουσουλμανισμό", "Οι Μικρασιατικοί Πολιτιστικοί Σύλλογοι παρουσιάζουν τις μικρασιατικές παραδόσεις ως διαχρονικά αμιγώς ελληνικές με σκοπό (...) να αορατοποιήσουν τις εθνικές, έμφυλες και ταξικές διαφορές", "Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι προωθούν το κυρίαρχο σχήμα ηρωοποίησης και θυματοποίησης της Ελλάδας".
Αυτά και άλλα τέτοια ανάλογα θα μπορούσαμε να διαβάσουμε σε ένα παραληρηματικό υπερεθνικιστικό έντυπο των "Γκρίζων Λύκων" ή κάποιας άλλης ανάλογης τουρκικής ομάδας. Κι όμως, αυτά γράφτηκαν σε αφίσα που κυκλοφόρησε στην Αθήνα από μία ελληνική ομάδα αντεξουσιαστών που όπως δηλώνουν σιχαίνονται την Ελλάδα.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της αφίσας πατώντας πάνω στην εικόνα.
Ναι, στην Ελλάδα μπορείς έτσι ελεύθερα να στραφείς εναντίον της Ελλάδας και να βρίσεις τους Έλληνες. Η ομάδα των αντεξουσιαστών υπογράφει ως -interapp, έχει ιστοσελίδα που παρουσιάζει τα κατορθώματά της, όπως την κυκλοφορία της αφίσας που διαβάσατε και τα συνθήματα που γράφει με σπρέι στους τοίχους, όπως αυτό
Δεν είναι δύσκολο να τους πιάσει κάποια Αρχή και να τους ρωτήσει για ποιο λόγο έχουν τόσο μίσος για τη χώρα που ζουν. Είναι πανεύκολο καθώς σε αυτό τον σύνδεσμο, οι συγκεκριμένοι αντεξουσιαστές ανακοινώνουν τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούν, όπως προβολές ταινιών και άλλα.
Μάλλον καμία αρχή δεν ενδιαφέρεται να μάθει ή και να γνωρίζει δεν της φαίνεται κάτι κακό. Άλλωστε οι απόψεις αυτής της ομάδας των αντεξουσιαστών έχουν πολλούς υποστηρικτές και στο χώρο της Αριστεράς - που επιμένουν ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι Ποντίων, Μικρασιατών, Εβριτών κ.α. γεννάνε εθνικισμό - αλλά και στο χώρο των Φιλελευθέρων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι τέτοιου είδους μας κρατάνε πίσω, σε τοπικιστικά στερεότυπα και δεν επιτρέπουν να "φύγουμε ορμητικά μπροστά προς τον κοσμοπολιτισμό".
Βέβαια, γι' αυτόν τον άτιμο κοσμοπολιτισμό που ονειρεύονται οι Φιλελεύθεροι και τον θεωρούν στόχο ζωής, έχει απαντήσει εδώ και χρόνια ο Γιάννης Τσαρούχης, λέγοντας: "Χρειάστηκε να ζήσω πέντε χρόνια στο Παρίσι, για να καταλάβω πώς για να γίνω κοσμοπολίτης, πρέπει πρώτα να είμαι Έλληνας".
Δεν πειράζει, όμως, θα τον πουν "φασίστα" και τον Τσαρούχη και θα ξεμπερδέψουν. Πάγια τακτική. Εν πάση περιπτώσει, είναι γνωστό πώς τα έσοδα των πολιτιστικών συλλόγων προέρχονται από τις συνδρομές των μελών τους, από κάποιες επιδοτήσεις των Δήμων ανάλογα με τις δραστηριότητές τους, αλλά κυρίως από τις γιορτές που διοργανώνουν. Ναι, αυτές τις γιορτές που έχουμε μάθει να τις αποκαλούμε "ελληνικά πανηγύρια".
Εκεί όπου συγκεντρώνονται πολλοί άνθρωποι, που θυμούνται, που συζητούν, που γνωρίζονται, που μπορεί να συμφωνήσουν πολλοί μαζί σε κάποιο πρόβλημα και δεν ξέρεις πότε θα πάρει ανάποδες το μυαλό τους σε κάποιο εθνικό ζήτημα και θ' αρχίσουν οι ζυμώσεις για κάποια αντίδραση.
Τα γήπεδα πλέον είναι άδεια, άρα μπήκε τέλος εδώ και χρόνια στη "βεβαιότητα" πώς "Η επανάσταση θα ξεκινήσει από τα γήπεδα". Βλέπετε, δεν είναι και πολύ γνωστό ότι αυτή η φράση έχει τη βάση της στην αγάπη του Τσε Γκεβάρα για το ποδόσφαιρο, το οποίο στην ερασιτεχνική μορφή του ήταν λαοφιλέστατο στα χρόνια του και έτσι είχε δηλώσει: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Είναι όπλο της επανάστασης».
Το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό, οι ομάδες έγιναν Ανώνυμες Εταιρείες, οι φίλαθλοι μετατράπηκαν σε πελάτες, κυρίως τηλεοπτικούς, οπότε το μόνο λαοφιλές που απέμεινε είναι οι μεγάλες γιορτές και τα πανηγύρια. Δεν είναι καθόλου απίθανο, λοιπόν, η επανάσταση να ξεκινήσει από τα πανηγύρια.
Εκεί μαζεύεται ο απλός κόσμος, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αδικημένοι, οι νέοι. Γι' αυτό και τα σιχαίνονται οι ελίτ. Επειδή βλέπουν ότι η "πλέμπα" έχει χαρά, κώδικα ηθικής και επικοινωνίας, ζωντάνια και δύναμη. Αυτή τη δύναμη που τη φοβούνται όλες οι ελίτ του κόσμου. Φοβούνται τα πλήθη. Τη συνεννόηση.
Αυτή η εποχή είναι περίεργη. Ο κορονοϊός αποτέλεσε μία πρώτης τάξης ευκαιρία να διαλυθούν τα πλήθη. Να σαλαμοποιηθούν οι εκδηλώσεις που συγκέντρωναν μεγάλο αριθμό επισκεπτών, έτσι ώστε σε πολύ μικρότερες εκδηλωσούλες να επικρατεί η σιωπή και ο έλεγχος. Φέτος, τέλος οι μεγάλες γιορτές, τέλος τα πανηγύρια, άρα τέλος και στο κύριο έσοδο των πολιτιστικών συλλόγων.
Forbidden! Οι κατά τόπους Kommandantur αποφάσισαν τέρμα στα γέλια, στους χορούς και στις χαρές. Όλα γκρίζα, όλα ίδια. Αποστολή εξετελέσθη. Στη σειρά! Εν-δυο, εν-δυο, μη μιλάτε μεταξύ σας ρέεεεεειιιι!
