Ψυχραιμία!
Έχει πολλά όπλα η Ελλάδα για να υπερασπιστεί την κυριαρχία της, αν και όταν φτάσει εκείνη η ώρα. Αυτή τη στιγμή, όμως, ο πόλεμος που διεξάγεται είναι ψυχολογικός και το αποτελεσματικότερο όπλο είναι η ψυχραιμία. Έχουμε απέναντί μας καλοπληρωμένους επαγγελματίες που πιέζουν εντός κι εκτός Ελλάδας, για την παράδοση της χώρας μας στις ορέξεις και της Τουρκίας και των ΗΠΑ και των πολυεθνικών εταιρειών.
Για παράδειγμα, η NathalieTocci, επίτιμη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Tübingen και ειδικός σύμβουλος του Ύπατου Εκπροσώπου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Josep Borrell, θέση που την κατείχε και επί της προκατόχου του Borell, της Federica Mogherini. Το περιοδικό «Politico» που θεωρείται από τα πλέον έγκυρα σε θέματα πολιτικής της Ε.Ε., φιλοξενεί άρθρο της NathalieTocci με θέμα τις σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε. Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας εδώ
Η NathalieTocci, που υπενθυμίζω ότι είναι ειδική σύμβουλος του αρμόδιου για την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε., προτείνει αλλαγή στάσης της Ε.Ε. υπέρ της Τουρκίας καθώς «η Τουρκία θα μπορούσε να εργαστεί υπέρ των ευρωπαϊκών συμφερόντων στη Λιβύη» αλλά και ότι «δεν θα μπορέσει να υπάρξει σταθερότητα στη Λιβύη χωρίς η Τουρκία να έχει προηγουμένως εξασφαλίσει ένα κομμάτι της πίτας στην Ανατολική Μεσόγειο». Νομίζω πώς τόσο ξεκάθαρο εκβιασμό δεν έχει τολμήσει να κάνει ούτε ο Ερντογάν.
Γράφει και κάτι άλλο η NathalieTocci στο άρθρο της: «Η ΕΕ δεν έχει προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων κατά της Άγκυρας και δεν είναι πιθανό να το πράξει στο μέλλον» τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον «έχει έρθει η ώρα η Ε.Ε. να αρχίσει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως εταίρο αντί για εχθρό», αλλά και «ότι θα πρέπει τώρα να δοθεί κατά προτεραιότητα βάρος στο στόχο του εκσυγχρονισμού της τελωνειακής ένωσης Ε.Ε.-Τουρκίας».
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες και σίγουρα πριν το τέλος Αυγούστου είναι συμφωνημένη μία συνάντηση του Ζοζέπ Μπορέλ µε τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε μία προσπάθεια κατευνασμού της Άγκυρας μέσω ευρωπαϊκών ανταλλαγμάτων. Μέσα από το άρθρο της συμβούλου του Μπορέλ γίνεται εύκολα αντιληπτή η πρόταση που θα παρουσιαστεί στην Άγκυρα. «Πάρτε τα όλα, αλλά μη μας αφήσετε απ’ έξω», είναι το όνομα της προσφοράς και με το «μη μας αφήσετε απ’ έξω» δεν εννοούν τις χώρες της Ε.Ε. ως υποστάσεις, αλλά τις πολυεθνικές τους εταιρείες. Και σε αυτό το σημείο να σας πω ότι εκτός των άλλων ιδιοτήτων της, η NathalieTocci είναι μέλος του Δ.Σ. της Ιταλικής Πολυεθνικής Εταιρείας πετρελαίου και φυσικού αερίου ΕΝΙ που έχει τα μεγαλύτερα συμφέροντα στα πετρέλαια της Λιβύης. Έτσι, για να σκοτώσουμε κάθε ίχνος ρομαντισμού στην πολιτική ατμόσφαιρα της Ε.Ε.
Βέβαια, για να μην κοροϊδευόμαστε, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι «οι άλλοι», αλλά «εμείς». Το θέμα είναι τι λέμε για την επιθετικότητα της Τουρκίας και αν είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά δικαιώματά μας. Η απάντηση είναι γνωστή. «Όχι, δεν είμαστε όλοι αποφασισμένοι. Κάποιοι έχουν αποφασίσει να υποχωρήσουμε και να παραχωρήσουμε».
Δηλαδή για ποιο λόγο να τα βάλουμε με την Ιταλίδα NathalieTocci που στο κάτω – κάτω δουλεύει για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων της χώρας της; Έχουμε μάθει τις απόψεις της Άννας Διαμαντοπούλου επί του θέματος; Τι λέγεται στις εκδηλώσεις που διοργανώνει το thin tank (sic) που δημιούργησε, το «ΔΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», με καλεσμένη την παγκόσμια φιλοτουρκική ελίτ;
Υποστηρίζει, λοιπόν, η Άννα Διαμαντοπούλου: «Μετά το ξεθώριασμα αξιοποίησης της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, μια νέα προσέγγιση, έξω από τα καθιερωμένα, μπορεί να αποτελέσει μακροπρόθεσμο παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας στη ΝΑ Μεσόγειο. Ένα "σχέδιο Σούμαν" για την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου, με διεθνείς εγγυήσεις και χωρίς αποκλεισμούς. Προϋπόθεση όμως η ηγετική, ενιαία και σταθερή ευρωπαϊκή παρουσία».
Μιλάμε για κανονικό νταβατζηλίκι εδώ πέρα. Για κύκλωμα που πουλάει προστασία σε μικρές χώρες. Κι όλο αυτό, δίχως καμία εγγύηση ότι αύριο η Ε.Ε. δεν θα συμφωνήσει με μία κυβέρνηση Κεμαλιστών στην Τουρκία το σμίξιμο Ε.Ε. – Τουρκίας (όπως είδαμε ότι προτείνει ξεκάθαρα η NathalieTocci), με αποτέλεσμα να μοιραστούμε τις θάλασσές μας και με την Τουρκία, μέσω της Ε.Ε. κι ενώ ήδη το «χωρίς αποκλεισμούς» της Διαμαντοπούλου παραχωρεί μέρισμα σε Αλβανία, Σκόπια και Βουλγαρία!
Τι θα απομείνει σε εμάς; Η ντροπή και η φτώχεια του λεηλατημένου Νότου.
Την πρόταση της Διαμαντοπούλου
έρχεται να ενισχύσει πλαγίως η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δήλωσε σε συνέντευξή
της: «Ο Ερντογάν δεν χαρακτηρίζεται για την σταθερότητά του. Από εκεί και πέρα
όμως, η Δύση δεν μπορεί έτσι εύκολα να ξεγράψει την Τουρκία, ένα μεγάλο κράτος,
μέλος του ΝΑΤΟ».
Κι εφόσον δε μπορεί να το ξεγράψει, είναι υποχρεωμένη να το κατευνάζει διαρκώς προσφέροντάς του ό,τι ζητάει, με αντάλλαγμα το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Φανταστείτε όμως πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα αν η επιλογή της ευρωπαϊκής πολιτικής το 1939 έλεγε: «Χρειαζόμαστε μια συνολική συμφωνία με τον Χίτλερ. Μια συμφωνία που θα αφορά σε θέματα οικονομίας, ασφάλειας, συνόρων για να τον κατευνάσουμε και σε αντάλλαγμα θα προβλέπεται η συμμόρφωση της Γερμανίας στο διεθνές δίκαιο».
Φανταστείτε πώς θα ήταν σήμερα ο κόσμος, αν η σκέψη της ευρωπαϊκής πολιτικής ήταν «Ο Μουσολίνι θέλει να ανασυστήσει τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Αλλά η Ιταλία είναι μεγάλη χώρα! Δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Ας κάνουμε διάλογο να βρούμε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση».
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την Τουρκία, η οποία φαντασιώνεται και το δηλώνει ανοιχτά ότι επιθυμεί τη δημιουργία μίας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εντάξει, και οι Κεμαλιστές το ίδιο θέλουν, αλλά είναι πιο διακριτικοί, γι’ αυτό και θα αποδειχτούν πιο επικίνδυνοι.
Η Ντόρα Μπακογιάννη, όμως, δεν
έμεινε μόνο στη διαπίστωση ότι δε γίνεται να ζήσουμε δίχως την Τουρκία, αλλά
συνέχισε λέγοντας: «Πρέπει, λοιπόν, με καρότο και με μαστίγιο, να καταφέρουμε
να φέρουμε την Τουρκία σε μια συνεργασία η οποία θα είναι επωφελής και για τη
Δύση και για την ίδια». Ποιο καρότο εννοεί η κυρία Μπακογιάννη, ο κ. Ροζάκης,
οι κύριοι του ΕΛΙΑΜΕΠ, οι συνοδοιπόροι της Άννας Διαμαντοπούλου και του Γιώργου
Παπανδρέου;
