Περικυκλωμένοι...
Αυτό θα έμοιαζε με το «Όπου φυσάει ο άνεμος», αν δεν υπήρχαν δύο σταθερές. Η πρώτη είναι να μην επιζητάς να είσαι με τους νικητές. Η δεύτερη είναι να θεωρείς απαραβίαστες κάποιες αξίες. Οι δικές μου έχουν σχέση με την πατρίδα, τη θρησκεία, τη δημοκρατία και το δίκαιο. Δεν τις διαπραγματεύομαι.
Δυστυχώς ή ευτυχώς και οι τέσσερις αυτές αξίες δεν είναι συμπαθείς ούτε στους όψιμους αριστερούς, ούτε στους φιλελεύθερους. Και οι δύο αυτές πλευρές στα πλαίσια της αγαστής συνεργασίας τους και του κοινού τους αγώνα εναντίον των αξιών που προανέφερα, αποφάσισαν να παραδώσουν τη θρησκεία και την πατρίδα στα χέρια εξτρεμιστών νεοναζί και τραμπούκων, έτσι ώστε να τις ταυτίσουν με το κακό, την παρακμή και την προδοσία. Έτσι, όποιος τολμήσει να δηλώσει πατριώτης ή χριστιανός, αυτομάτως κατατάσσεται στους χρυσαυγίτες και τους ακροδεξιούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φορτωθούμε ενοχές, ντροπή και φόβο για να μη μας κακολογήσουν και μας χαρακτηρίσουν χρυσαυγίτες. Παρανοϊκό εντελώς, βέβαια, διότι όποιος πατριώτης έχει χάσει συγγενή επί Κατοχής ή έχει ρίξει ένα δάκρυ μαθαίνοντας για τη σφαγή στο Δίστομο, δεν θα μπορούσε ποτέ να υποστηρίζει ιδεολογικούς απογόνους του Χίτλερ και του ναζισμού. Όμως από το λέγε – λέγε των συστημικών Μ.Μ.Ε., το παρανοϊκό έβγαλε ρίζες και μεγάλωσε. Ελπίζω να έχουμε καιρό να ασχοληθούμε με όλα αυτά.
Για την ώρα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι έχουμε περικυκλωθεί από τις εθνομηδενιστικές δυνάμεις των εξ αριστερών ποντικιών και των εκ δεξιών καρχαριών.
Επιτρέψτε μου μόνο ένα παράδειγμα. Η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, που έχει ψηφίσει ως βουλεύτρια της ΝΔ το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων και την υιοθεσία τέκνων από ζευγάρια ομοφυλόφιλων, ενδύθηκε το ρόλο της «συντηρητικής». Παρ’ όλα αυτά και στα πλαίσια του «δικαιωματισμού» συμμετείχε στο διαδικτυακό Gay Pride πανηγυρίζοντας για το «αυτονόητο δικαίωμα του σεξουαλικού προσανατολισμού της ανθρώπινης ταυτότητας» και άλλα σχετικά μπλα μπλα.
Ευτυχισμένος ο σύντροφος Κώστας Ζαχαριάδης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να συγχαρεί την υπουργό Παιδείας και να την καλωσορίσει στον κοινωνικό Φιλελευθερισμό.
Βέβαια, ο Φιλελευθερισμός ακούγεται ως κάτι αθώο και μάλιστα κάτι καλό, καθώς περιέχει τη λέξη «ελευθερία».
(Λίγη υπομονή ακόμη και θα σταματήσω).
«Ευαγγέλιο» του Φιλελευθερισμού στην Ελλάδα είναι το βιβλίο «Πορεία στον Φιλελευθερισμό» του Μάρκου Δραγούμη, στο οποίο θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε πολλές φορές. Για την ώρα, θα παραθέσω μόνο ένα απόσπασμα από το «ευαγγέλιο των φιλελευθέρων». Βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, στην ενότητα «Προπατορικό αμάρτημα και ελευθερία». Γράφει, λοιπόν, ο Μάρκος Δραγούμης: «Αξίζει να επισημανθεί, ωστόσο, ότι ακόμη και στη δογματική του ο Χριστιανισμός περιέχει αξιόλογες καταβολές φιλελευθέρων ιδεών που συχνά παραθεωρούνται από τους θεολόγους. Ο Παράδεισος είναι υπό μιαν έννοιαν ο χώρος όπου γεννήθηκε το πρώτο Κράτος με άρχοντα το Θεό και η πρώτη Επανάσταση με την ανυπακοή των Πρωτοπλάστων. Όσο για τον πρώτο φιλελεύθερο αυτός υπήρξε, κατά τον Άγγλο στοχαστή και λεξικογράφο Samuel Johnson (1709-1784), ο ∆ιάβολος, ο πρώτος που είπε «Non servam» (δεν υπηρετώ) όταν διεφώνησε με τους σκοπούς της θεϊκής εξουσίας. Το ανθρώπινο φιλελεύθερο στοιχείο στην ιουδαιοχριστιανική κοσμοαντίληψη είναι ότι ο Αδάμ και η Εύα παράκουσαν μεν και επλήρωσαν για την ανυπακοή τους αλλά δι’ αυτής απέδειξαν στον Πλάστη ότι το πλάσμα είναι ελεύθερο να διαλέγει. Υπ’ αυτή την έννοια η ερμηνεία που μετατοπίζει την ευθύνη της ανυπακοής από τον Αδάμ στην Εύα και από την Εύα στον όφι υποβαθμίζει την αυτονομία των Πρωτοπλάστων. Η εκδίωξη από τον Παράδεισο μένει έτσι αδικαίωτη και ανεξήγητη εφόσον σύμφωνα με αυτόν τον καταλογισμό ευθύνης εάν έπρεπε κάποιος να τιμωρηθεί, αυτός θα έπρεπε να είναι μάλλον ο όφις ως ηθικός, τουλάχιστον, αυτουργός. Μήπως όμως ο Όφις δεν ήταν τελικώς όργανο του Σατανά αλλά εξυπηρέτησε ασυνειδήτως τους απώτερους σκοπούς του Θεού όπως το έκανε αργότερα ο Ιούδας; Μήπως εκείνοι οι «Γνωστικοί» που επεδόθησαν με αυτό το σκεπτικό στη λατρεία των οφιοειδών είχαν κάποιο δίκιο; Το αμάρτημα των πρωτοπλάστων δεν ήταν προϊόν απροσεξίας ήταν πράξη εμπρόθετη, ελεύθερη, είχε κίνητρα.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της Εκκλησίας οι Πρωτόπλαστοι δεν υπήρξαν επαναστάτες αλλά απλώς «παρασυρμένοι» με μεγαλύτερη εν προκειμένω ευθύνη της Εύας η οποία δεν τιμωρείται αυστηρότερα από τον Αδάμ παρ’ όλον ότι με την πράξη της οδήγησε στην κατάρρευση το σύνολο καθεστώς του Παραδείσου (η Πτώση οδήγησε, ως γνωστόν, σε Έξωση όχι απλώς των Πρωτοπλάστων αλλά ολόκληρου του ζωικού βασιλείου). Ίσως όμως η «Πτώση» να μην είναι μόνο τιμωρία αλλά και λύτρωση. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυσή του ο Παν. ∆ρακόπουλος επισημαίνει στην «Εποπτεία» (∆εκέμβριος 1989) ότι πριν τους διώξει από τον Παράδεισο «εποίησεν κύριος ο Θεός τω Αδάμ και τη γυναικί αυτού χιτώνας δερμάτινους και ενέδυσεν αυτούς» (γ' 21). Ωστόσο, αργότερα, ο Θεός παρουσιάζεται να δίνει λεπτομερείς οδηγίες στον Νώε για το πώς να κατασκευάσει την κιβωτό, πώς πρέπει να είναι τα ξύλα, πόσο μήκος να έχουν, πώς να καλύψει τα στεγανά κ.ο.κ. Έτσι οι Πρωτόπλαστοι, όσο είναι αθώοι του προπατορικού αμαρτήματος είναι ανεύθυνοι, αβοήθητοι και χρειάζονται θείο ράφτη για να ντυθούν.
Μετά την Πτώση, ωστόσο, ο απόγονος τους Νώε εμφανίζεται οξυνούστερος, πλέον προσαρμοσμένος στις αντιξοότητες του κόσμου τούτου, πλέον πολυμήχανος ικανός να φέρει εις πέρας δύσκολα μαστορέματα. Το ερώτημα είναι θεμιτό: Μήπως το νόημα της «Γενέσεως» είναι ότι η Πτώση έδωσε γνώση, διεμόρφωσε δηλ. ανθρώπους ικανούς όχι μόνο για το αμαρτάνειν αλλά και για το κατασκευάζειν; Μήπως η ανυπακοή υπήρξε αφετηρία για την αυτονόμηση του εγώ που γίνεται όλο και πιο ικανό να στοχοθετεί μετ' ευτελείας και να φιλοσοφεί άνευ θείας βοηθείας; Ακόμη και η βιβλική κατάρα «εν τω ιδρώτι του προσώπου σου φαγείν τον άρτον σου» απεδείχθη, στην πράξη, ευλογία διότι επέτρεψε στο πλάσμα να μετεξελιχθεί σε οικονομούν άτομο».
Το βιβλίο «Πορεία προς τον Φιλελευθερισμό» κυκλοφόρησε αρχικά το 1992 από κάποιον εκδοτικό οίκο που έκλεισε. Επανεκδόθηκε το 2010 από τις Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ και το Κέντρο Φιλελευθέρων Μελετών (ΚΕΦΙΜ). Στη συνέχεια, έγιναν επανεκδόσεις του βιβλίου σε κεφάλαια, λόγω του μεγάλου μεγέθους του, πάλι από το ΚΕΦΙΜ και τη φροντίδα της εφημερίδας Liberal. Στην παρουσίαση της έκδοσης του βιβλίου το 2011 ομιλητές ήταν μεταξύ άλλων, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Στέφανος Μάνος, ο Πάσχος Μανδραβέλης και ο Θάνος Βερέμης. Όλοι οι ομιλητές εξύμνησαν φυσικά το περιεχόμενο του βιβλίου με την Ντόρα Μπακογιάννη να υπόσχεται ότι θα αναλάμβανε προσωπικά να προβάλει τον παιδευτικό ρόλο του βιβλίου στους νέους, όπως μπορείτε να την ακούσετε να λέει στο βίντεο.
Νομίζω πώς όλοι καταλαβαίνουμε από ποιους έχουμε περικυκλωθεί!
