Το ακούσαμε κι αυτό!
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι ότι «στον υπολογισμό για τη ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας ενός νησιού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το μέγεθος, το μήκος, η πρόσοψη και η θέση των νησιών, δηλαδή πόσο μακριά είναι από την ηπειρωτική χώρα. Με βάση αυτή την αρχή (της δίκαιης κατανομής), συγκρίνοντας τα νησιά με την ηπειρωτική χώρα ενός κράτους, θα πρέπει να τους αναγνωρίζεται λιγότερη έως καθόλου υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Μάλιστα τα νησιά μπορούν να περικυκλωθούν εντελώς από την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της άλλης χώρας, όταν η απόσταση είναι μικρότερη από εκείνη της ηπειρωτικής χώρας στην οποία ανήκει».
Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, είναι μία πάγια θέση της Τουρκίας.
Η αντίστοιχη πάγια της Ελλάδας είναι ότι δεν τίθεται θέμα απόστασης ή διαχωρισμού ηπειρωτικού και νησιωτικού μέρους της Ελλάδας. Η χώρα είναι μία και ενιαία. Κανένα νησί που ανήκει στην Ελλάδα δεν είναι μακριά από την Ελλάδα.
Αυτή είναι μία αρχή που τη διδάσκονται όλοι οι Έλληνες διπλωμάτες την πρώτη ημέρα της υπηρεσίας τους και όλοι οι πολιτικοί. Γι’ αυτό και ποτέ, κανείς, πολιτικός που επισκέφθηκε νησί της Ελλάδας δεν αναφέρθηκε σε «μεγάλη απόσταση από την ηπειρωτική χώρα». Τουναντίον, μπορεί να το χαρακτήριζαν σύνορο, άκρο, φυλάκιο, τόπο, αλλά πάντα μέσα στο πλαίσιο ότι πρόκειται για ενιαίο κομμάτι της Ελλάδας. Ο διαχωρισμός ενός νησιού από την ηπειρωτική Ελλάδα απαγορευόταν διά ροπάλου, πόσω μάλλον η αναφορά σε απόσταση.
Αυτά ίσχυαν μέχρι σήμερα. Διότι σήμερα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την επίσκεψή της στο Αγαθονήσι δήλωσε: «Ήρθα στο Αγαθονήσι, μικρό νησί μακριά από την ηπειρωτική χώρα. Σ’ αυτή τη διαχρονική κοιτίδα ελληνισμού, από το Φυλάκιο ως την κανονιοφόρο ΚΡΑΤΑΙΟΣ συναντώ περήφανους ανθρώπους, θεματοφύλακες των συνόρων. Από κάθε νησί, νησίδα και βραχονησίδα χτίζουμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση».
Πραγματικά, δεν θα μπορούσε να κάνει καλύτερο δώρο στους Τούρκους οι οποίοι λίγες ώρες μετά τη συγκεκριμένη δήλωση, άρχισαν να πανηγυρίζουν περί δικαίωσης από το στόμα του ανθρώπου που κατέχει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Θα έλεγα ειρωνικά «μπράβο, να τη χαίρονται όσοι την επέλεξαν» αν ήμουν 100% σίγουρος ότι επρόκειτο για μία άτυχη στιγμή ή ένα λάθος. Τους καιρούς όμως που όλο και περισσότεροι κυβερνητικοί πολιτικοί μιλούν για «μαξιμαλισμό της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία» και για «θέμαΤΑ που μπορούμε να συζητήσουμε με τους Τούρκους», δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η δήλωση της ΠτΔ οφείλεται σε άγνοια.
